Vargjet e George Gordon Byron,dedikuar Tepelenes, nga poema "Childe Harold's Pilgrimage".

 George Gordon Byron 19 Prill 1824, si sot 200 vjet me pare vdes Lord Byron, qe Tepelena jone me Ali Luane paten nderin ta prisnin e nderuar ashtu si Tepelenasit e kane zakon. Ja vargjet dedikuar Tepelenes dhe njerezve te saj nga Byroni, ne poemen e tij brrilante te "Childe Harold's Pilgrimage".

Dielli po perendon pertej Tomorit,

E Vjosa vjen me vale t egersuar,

Hijet e nates po mbulojne dhene.

Tek rusej me kujdes terthores thike,

Haroldi pa, si meteor ne qiell,

Xhamit e ndritura te Tepelenes.

Dhe murret e kalase permbi lume.

Sa qasej,ndjente zhurme luftetaresh

E cila shtonte flladin vajtimtar te grykes.

Kaloi kullen e heshtur te Haremit,

Nga beri i gjere i portes vuri re

Konakn e ketij prijisi te fuqishem,

Çdo gje tregon sundimin e tij te nalte,

Veziri rri ne salltanet te madh,

Teksa pallatn e tundin pregatitjet,

Ushtare,miq,hademe,skllever presin.

Sarajet brenda dhe kalaja perjashta,

Ketu duket se mblidhen njerez nga çdo ane.

Nje varg atllare te shiluar bukur,

Dhe shume lende lufte e pregatitur

Presin perposh n oborrte gjere,siper

Plot togje te çudiçme sheh ne hajat,

Rendom mbi prag te portes kercet,

Nget kalin shpejt ndonje tartar fesgjate.

Turq,grek,shqiptare,arape aty perzien

Ne lloj lloj ngjyra gjer sa zeri i mbytur

I tamburit te luftes lajmeron akshamin.

Shih t egerin shqiptar me fustanelle

E rrobat e qendisura me ar.

Armet te lara me flori,sa bukur!

Dhe maqedhonasit mandile kuq,

Deline me qylaf e jatagan,

Grekun dinak,te zine bir me cen

T Etiopise,shih pa shih dhe turkun

Mjekrosh,qe rralle begenise te flase,

Eshte zot tepr i rende e smund te jete i bute.

Perzier,po dallojne,aty disa

Veshtrojne viset rrotull e kenaqen,

Nje mysliman besnik po fal namazin,

Disa pijne duhan e disa lozin,

Ketu shqiptari ecen kryelarte,

Greku degjohet duke peshperitur.

Mbaj vesh!Ezani e tundi minarene,

Muezini thrret besniket qe te falen:

S ka zot perveç Allahut!Allahu eshte i madh!

Ne kete stine agjrimi i Ramazanit

Mbahet dite per dite me durim,

Po kur erdh ora e ngathet e iftarit

Filluan prape gostia dhe gezimi;

Çdo gje qe ne burbuje,sherbetoret

I shtruan sofrat mbushur plot e perplot

Tani çardhaku mbeti fare shkrete,

Po nga posht odave vjen zhurme e perzier

Kur robr e trima hyjne e dalin vazhdimisht.

Ne kete vend s i ndihet zeri gruas,

E mbyllur,s del dot pa çarçaf e roje,

Mesuar ne kafaz,as do te dal,

Njejt vetem ia jep trupin dhe zemeren,

Atij q e ka pranuar zot e burre,

E lumtur ne detyre amtare t embel,

Ne me te shenjten permbi gjithe ndjenjat,

Me gjin e saj e rrit femin e saj,

E nuk e le t u bindet epsheve me t ulta.

Ne qoshk te shtruar me mermer,ku kroi

Me uje rrjedhes qe nga mez i trollit

Gurgullon freski plot ande,dhe divani

I bute epshor fton mysafiret t ulen,

Rri pshtet Aliu,burre luftrash e mizor,

Po tash kur embelsia rrezet hedh

Ne ballin e nderuar t atij plaku,

Neper tiparet nuk i duken gjurmat

E kobit qe fsheh brenda dhe e njollos me turp.

Jo se kjo mjeker e bardhe e gjate e tij

S perkon me ndjenjat e rinis se zjarrte,

Moshen e mundi sevdaja,keshtu thone

Hafizi dhe Tejani,me te drejte,

Po kobet q heshtin zerin e meshires,

Dhe s bi kane hije kujt,sidomos plakut,

I kane vene damkene egersires.

Gjaku do gjak,e kush ne gjak e nis

Do mbaroje jeten ca me keq ne gjak.

Nder gjera krejt te ra per vesh e sy,

Ketu shtegtari i çlodhi kembet dhe

Veshtronte rrotull salltanetin,sa

Ju neverit pallati i qejfevet,

Ku madheria e ngjinjur bente palle

Larg zhurmesse qytetit.Po te kish

Me thjeshtesi,vertet do t ish i kendeshem,

Paqja s i don argetimet e genjeshtra

Gezimi tok me salltanetin nuk ka shije.

Te rrepte bijt e Shqipes!Po vetite

Nuk u mungojne,veç t ishin me t arrira,

Armiku ua pa kurrizin ndonje here?

Kush e duron si ata mundin e luftes?

Shkembinjt e tyre s janeme te patundur

Nga ata ne çast rreziku dhe nevoje:

Ç armiq per vdekje,po sa miq besnike!

Kur besa a nderi i therret te derrdhin gjakun,

Si trima turren ku t i çoj i pari tyre.

Haroldi i pa ne kulle t Ali Pashes

Tek niseshin ne lufte e ne fitore,

Pastaj i pa kur vete u ra ne dore,

Viktime e dallges s,eger n,udhe e siper,

Kur rasti i ben te liqte me te liq,

E priten ne shtepi me gjith te mirat,

Gjind me pak t eger presin ca me pak

Bashkatdhetaret do ta linin vetem

Ne zjarr,sa pake zemra i bekan balle proves!.

Free Blogger Albert Pasho